Praktijk voor counseling bij: dyslexie, dyscalculie, AD(H)D.
Beelddenken bij leer- en leefproblemen zoals dyslexie, dyscalculie en AD(H)D
Meestal heb je, bij problemen met taal, rekenen, aandacht richten of gedrag, een creatief vermogen op één of ander gebied.
Het kan zijn, dat jij je van die creativiteit niet bewust bent, omdat je denkt, dat iedereen zo denkt. Vervolgens is het jou misschien ontgaan, omdat je zo handig met beelddenken bent, dat er nog een andere, gestroomlijnde manier van denken is, die je nodig hebt om symbolen en abstracte begrippen te kunnen herkennen: dit is oriëntatie.
Als je dyslectisch bent of last hebt van dyscalculie of AD(H)D, denk je waarschijnlijk gemakkelijk in beelden, zonder veel woorden daarbij. Zo los jij jouw vraagstukken in het leven op. Je trekt je dan in je verbeelding terug, raakt even het contact met de werkelijkheid, de tijd en het gevoel voor stilstaan of bewegen kwijt, onderzoekt wat je verwart, tot je herkent wat het is: via desoriëntatie.
Bij woorden en sommen gaan soms stukken informatie verloren of raken vervormd, omdat jij ze verandert in je verbeelding, in een poging ze als objecten te identificeren.
Bij letters en rekensommen herkennen en oplossen, is vereist dat je contact met de werkelijkheid houdt, zodat je waarneming in je verbeelding exact wordt weergegeven.
Met beelddenken weet je in een fractie van een seconde of iets een stoel of tafel is, ook al heeft deze maar één poot of staat hij op zijn kop. Je vergelijkt in snelle films, in je verbeelding, allerlei plaatjes van stoelen en tafels.
De letter m wordt, als hij een pootje mist, opeens een n. Dit maakt uit bij letters. Als de m ondersteboven staat, verandert die in een w. Vandaar dat oriëntatie je bij lezen helpt. Beelddenken is prima te gebruiken bij het herkennen van symbolen als je de goede plaatjes ervan in je verbeelding met elkaar vergelijkt.